Şâfiî Öncesi Dönemde Sünnet’in Hüccet Oluşu

Abstract

ÖZET: Sünnet İslam dininin ikinci ana kaynağıdır. Mahiyeti ve hücciyeti hakkında bir takım mülazahalar bulunmaktadır. Sünnet kavramı Şafiî öncesinde Hz. Peygamber’den sadır olan şeyler hakkında kullanılmakla beraber, sahâbe ve tabiûna ait söz ve davranışlar anlamında da kullanıldığı görülmüştür. Sünnet Müslümanların hayatına yön veren bir fenomen olduğu, Hz. Peygamber ve kendisini takip eden nesilden öğrenmekteyiz. Kimi sahâbîler, hadisi olduğu gibi kabul edip zahiri yaklaşım gösterirken, kimisi de fıkhî bir yaklaşımla yorum farklılığında bulunmuşlardır. Ancak her iki yaklaşımı kesin çizgilerle ayırmak mümkün değildir. Aynı durumu tabiûn neslinde de görmek mümkündür. Şafiî öncesi sünni mezheplere baktığımızda karşımıza Hanefî ve Mâliki mezhepleri çıkmaktadır. İmam Ebû Hanîfe ve öğrencileri sünneti deliller sıralamasında ikinci sıraya koyarken, sünnetin Kur’an’a ve akl-ı selimle çelişmemesi gerektiğini söylemişlerdir. İmam Mâlikin sünnet anlayışının merkezinde amel-i ehli Medîne olgusu vardır. O, Medîne amelini Mütevatir hadis gibi değerlendirmektedir. Her iki mezhep, sahih sünnetin tespiti için kendilerine ait yol ve yöntemler ortaya koymuşlardır. Tespit ettikleri sahih sünneti hüccet olarak kabul görmüş, itikatta ve amelde delil olarak kullanmışlardır.

ABSTRACT: Circumcision (tradition) is the second main source of Islam. There are some considerations about its nature and cellism. The concept of sunnah before Shafii Hz. It is seen that it is used for the things that are inherited from the Prophet, but also for the words and behaviors of the Companions and nature. Circumcision is a phenomenon that guides the life of Muslims. We learn from the Prophet and the generation that followed him. While some Companions accepted the hadith as it was and showed an apparent approach, others found differences in interpretation with a legal approach. However, it is not possible to separate these two approaches. The same situation can of course be seen in his generation. When we look at pre-Shafi-Sunni sects, we come across Hanafi and Maliki sects. While Imam Abu Hanifa and his students put the sunnah in the second place in the list of evidence, they said that circumcision should not contradict the Quran and the sane. At the center of Imam Malik's understanding of circumcision is the phenomenon of Medîna with good deeds. He regards the Madina deeds as Mutawatir hadith. Both madhhabs have put forward their own ways and methods to determine the authentic sunnah. The authentic sunnah that they detected was accepted as hiding, and they used it as evidence in creed and deed.