ATIK BRİKET TOZU KATKILI POLİMER BETONLARIN MEKANİK VE DURABİLİTE ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ
Özet
ÖZET:
Endüstriyel sanayinin evrimi, beraberinde önemli ölçüde atık madde üretimini getirmiştir. Üretilen bu atıkların bir kısmı farklı sektörlerde ikinci bir kullanım için değerlendirilirken, diğer bir kısmı ise çevresel kirliliğin artmasına neden olmaktadır. Bu bağlamda yürütülen çalışmada, briket üretimi sürecinde ortaya çıkan atık briket tozunun kullanımı üzerinden polimer beton üretimine odaklanılarak, atıkların alternatif bir değerlendirme perspektifi sunma amacı güdülmüştür.
Bu çalışma kapsamında, polimer beton numunelerin üretimine yönelik olarak başlangıçta doymamış polyester reçine içerisine, metil etil keton ve peroksit (MEKP) eklenerek polimerizasyon reaksiyonu başlatılmış, ardından reaksiyonun hızını artırmak amacıyla uygun miktarlarda kobalt oktoat (%6) ilave edilerek polimer matris elde edilmiştir. Oluşturulan polimer matrisine, doymamış polyester reçinenin farklı oranlarında (%0, %10, %20, %30, %40 ve %50) atık briket tozu eklenerek polimer beton numuneleri üretilmiştir. Üretilen numuneler üzerinde basınç ve eğilme dayanımı, ultra ses geçiş hızı, birim hacim ağırlık ve su emme deneyleri gerçekleştirilmiştir. Numunelerin sülfat saldırısına karşı dirençleri ise basınç dayanım testinin yanısıra fourier dönüşümlü kızılötesi ve taramalı elektron mikroskobu analizleri ile incelenmiştir.
Yapılan deneyler sonucunda, atık briket tozu miktarı arttıkça ultra ses geçiş hızında, basınç ve eğilme dayanımlarında azalma olduğu, birim hacim miktarı ve su emme miktarında artış olduğu görülmüştür. 28 gün boyunca normal şartlarda kür edilen polimer beton numuneleri ile 90 gün boyunca sodyum sülfat ve magnezyum sülfat çözeltisine maruz bırakılan numunelerin basınç dayanımları karşılaştırılmıştır. Magnezyum sülfata maruz bırakılan numunelerin basınç dayanımı normal numunelere göre %5,13 ile %12,58 arasında, sodyum sülfata maruz bırakılan numuneler ise normal numunelere %7,22 ile %22,69 arasında basınç dayanımlarında artış olduğu görülmüştür. Ultra ses geçiş hızı ve basınç dayanımı arasındaki determinasyon katsayısının (R2) 0,93 olduğu sonucuna varılmıştır ABSTRACT:
The evolution of the industrial industry has brought with it significant waste material production. While some of these wastes are used for secondary use in different sectors, the other part causes increased environmental pollution. In this context, the study aimed to present an alternative evaluation perspective of waste by focusing on the production of polymer concrete through the use of waste briquette powder generated during the briquette production process.
Within the scope of this study, for the production of polymer concrete samples, the polymerization reaction was initiated by adding methyl ethyl ketone and peroxide (MEKP) into the unsaturated polyester resin, and then the polymer matrix was obtained by adding appropriate amounts of cobalt octoate (6%) to increase the speed of the reaction. Polymer concrete samples were produced by adding waste briquette powder in different proportions of unsaturated polyester resin (0%, 10%, 20%, 30%, 40% and 50%) to the created polymer matrix. Compressive and bending strength, ultra sound transmission rate, unit volume weight and water absorption tests were carried out on the produced samples. The resistance of the samples against sulfate attack was examined by Fourier transform infrared and scanning electron microscopy analyses, as well as the compressive strength test.
As a result of the experiments, it was observed that as the amount of waste briquette powder increased, there was a decrease in the ultra sound transmission rate, pressure and bending strength, and an increase in the unit volume amount and water absorption amount. The compressive strength of polymer concrete samples cured under normal conditions for 28 days and samples exposed to sodium sulfate and magnesium sulfate solution for 90 days were compared. It was observed that the compressive strength of the samples exposed to magnesium sulfate increased between 5.13% and 12.58% compared to the normal samples, and the compressive strength of the samples exposed to sodium sulfate increased between 7.22% and 22.69% compared to the normal samples. It was concluded that the coefficient of determination (R2) between ultra sound transmission speed and compressive strength is 0.93.
Koleksiyonlar
DSpace@BİNGÖL by Bingöl University Institutional Repository is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 Unported License..