Kendiliğinden Yerleşen ve Normal Betondaki donatı Aderans Dayanımının Deneysel ve Sayısal Olarak İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, normal (NB) ve kendiliğinden yerleşen betondan (KYB) üretilmiş ve tam ölçekli 6 adet kiriş numunesi dört noktalı eğilmeye maruz bırakılarak test edilmiştir. Deney sonuçlarıyla karşılaştırmak amacıyla aderans hesabı için kirişler nümerik olarak da sonlu eleman programı ANSYS yardımıyla da çözülmüştür. Her bir kiriş, açıklık ortasında bindirmeli ekli iki çekme donatısı yerleştirilerek ve kayma donatılı olarak tasarlanmıştır. Ekleme uzunluğu, donatı akma noktasına ulaşmadan önce, ekleme bölgesindeki beton örtünün yarılması ile aderans göçmesi olabilecek şekilde seçilmiştir. Deneyler esnasında, kiriş boyutları (su/çimento veya çimento+silis dumanı) ve donatı çapı (16) sabit tutulurken değişken parametre olarak beton tipi alınmıştır. Sonuç olarak, nümerik çözümlerden elde edilen göçme yükleri deneysel sonuçlardan elde edilenlerle karşılaştırıldığında, KYB ile üretilen numunelerin göçme yükleri arasında daha az fark söz konusu olmuştur. Bunun da çözüm esnasında malzemelerin (beton ve donatı) homojen ve izotrop kabul edilmesinin bir sonucu olduğu görülmüştür. Deneysel ve sayısal çözümdeki KYB numunelerinin göçme yükleri arasındaki farkın normal betondan üretilenlere göre daha az olması ise KYB’un reolojik ve dayanım özelliklerinden kaynaklanmaktadır. Ayrıca, nümerik çözümlerden elde edilen aderans dayanımlarının deneysel ve teorik bulgulardan elde edilenlerle makul bir şekilde uyumlu olduğu görülmüştür.