Erken çocukluk döneminde ailede çocuğa kazandırılan değerlerin çocuğun kişilik gelişimine etkisi. (Effect of values acquered during early childhood in familyon children’s personality development).

Abstract

Öz 1800‟li yıllardan itibaren anaokullarının ortaya çıkışı ile başlayan ve yüzyıllardır eğitimcilerin ilgilendiği bir konu olan erken çocukluk eğitimi, son yıllarda ülkemizde büyük bir mesafe almıştır. Erken eğitim, 0-6 yaş dönemindeki çocukların ev ve kurum ortamlarında bedensel, zihinsel, duygusal, sosyal ve ahlaki yönden gelişmelerini desteklemek amacıyla yapılan eğitime denir. Bu dönemlerde çocukların gelişimleri çok hızlıdır ve çocuklar birçok beceriyi öğrenmeye hazırdır. Okul çağına kadar aile; çocuklar için hangi değerlerin kazanılacağı konusunda temel bir kurumdur. Çocuklar söylenenden daha çok büyüklerinin yaptıklarından etkilenirler. Karşılaştırmalı araştırmalar, erken eğitim alan çocukların çoğunun, okula başladıklarında, erken eğitim almayan benzer özellikteki çocuklara kıyasla pek çok beceriyi daha iyi edinmiş olduklarını ve daha uyumlu olduklarını göstermektedir. Çocuklar; davranışları, duygu ve düşünceleri ile gelişim özellikleri bakımından yetişkinlerden farklı, öğrenmeye, gelişip değişmeye açık, son derece alıcı, kendilerine özgü biricik varlıklardır. Bu yüzden erken dönemde uyarıcılarla karşı karşıya gelmeleri, iyi düzenlenmiş bir ortamda, iyi planlanmış, kaliteli bir eğitim almaları son derece önemlidir. Yapılan araştırmalara göre, 17 yaşına kadarki zihinsel gelişmenin, %50‟sinin 4 yaĢına, %30‟unun ise 4 yaşından 8 yaşına kadar oluştuğu, 18 yaĢına kadar gösterilen okul başarılarının %33‟ünün 0-6 yaşına kadar, aldıkları eğitime bağlı olduğu görülmüştür. Bu çalışmada, erken çocukluk döneminde, ailede çocuğa kazandırılan değerlerin, çocuğun kişilik gelişimi üzerindeki etkileri incelenmiş olup; Prof. Dr. Hayati Hökelekli‟nin “Ailede, Okulda, Toplumda Değerler Psikolojisi ve Eğitimi" adlı eseri referans alınmıştır. Anahtar Kelimeler: Erken çocukluk dönemi; ebeveyn tutumu, değer, kişilik, kritik dönem.

Abstarct Since 1880s, early childhood education which started with emergence of kindergartens and which is a subject educationists have dealt with for centuries has proceeded recently in our country. Early education is education which is done to support 0-6-year-old-children‟s physical, mental, emotional, social and moral development in home and institutional environments. During this period, children‟s development is rather fast and they are ready to learn several skills. Till school age, family is an important institution regarding which values will be acquired. Children are more affected by what is done than what is said. Comperative surveys show that most of the children who have been educated early are more compatible and have acquired most of the skills better than the ones who haven‟t educated and have similar characteristic when they start going to school. Children are unique and rather recipient creatures who are different from adults in terms of emotions, behaviours, thoughts and development properties; open to learning, improving and changing. Thus, early confrontation with stimulus and getting well planned and qualified education in a good environment is quiet important for them. Surveys show that %50 of mental development till 17 years depends on education they get till 4 years, %30 of it depends on education from 4 up to 8 years and %33 of school success till 18 years depends on education from 0 to 6 years.