• Türkçe
    • English
  • Türkçe 
    • Türkçe
    • English
  • Giriş
Öğe Göster 
  •   DSpace Ana Sayfası
  • 1.Fakülteler / Faculties
  • Ziraat Fakültesi
  • Tarla Bitkileri Bölümü
  • Öğe Göster
  •   DSpace Ana Sayfası
  • 1.Fakülteler / Faculties
  • Ziraat Fakültesi
  • Tarla Bitkileri Bölümü
  • Öğe Göster
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Sığır yaylasındaki tipik bir akdeniz orman içi mera ekosisteminin vejetasyon yapısı ve verim gücünün saptanması üzerinde bir araştırma

Thumbnail
Göster/Aç
Ana Makale (1.245Mb)
Tarih
2001
Yazar
Tükel, Tuncay
Hatipoğlu, Rüştü
Özbek, Hüseyin
Alados, Inmaculada
Çeliktaş, Nafiz
Kökten, Kağan
Üst veri
Tüm öğe kaydını göster
Özet
Bu araştırma 2000 yılmda tçel ili Tarsus İlçesi Çamlı Yayla beldesi smırian içerisinde bulunan Sığır Yaylasındaki bir orman içi merada yürütülmüştür. Araştırmada, incelenen meranın su kaynağından farklı uzaklıklarda bulunması nedeniyle farklı düzeyde otlatma baskısına maruz kalan üç farklı kesiminde vejetasyonun bitkiyle kaplı alan ve botanik kompozisyonu, her kesimde 500 m uzunluğundaki 3 hat boyunca 20 cm aralıklarla nokla incelemesiyle, verim değerleri ise mera kesimlerine vejetasyon başlangıcında yerleştirilen tel kafesler içerisindeki bitkilerin çiçeklenme döneminde biçilmesi ile saptanmıştır. Araştırma sonuçlan, mera kesimine bağlı olarak bitki ile kaplı alan oranının % 62.1 ile % 90.9 arasmda değiştiğini, üç mera kesiminde de dominant bitki grubunu buğdaygillerin oluşturduğunu ortaya koymuştur. En yüksek kuru ot verimi ( 292.7 kg/da ) orta derecede otlatılan, en düşük verim ise ağır otlatılan mera kesimmden elde edilmiştir. Orta derecede otlatma baskısına maruz kalan mera kesiminde en yüksek otlanma oranının ortaya çıkması, merada hayvan otlatan göçebelerin bir tür rotasyon otlatması yaptığım ve hayvanlarım her yıl daha çok otun bulunduğu mera kesimlerinde yoğunlaştıracak şekilde otlatmayı tercih ettiklerini ortaya koymuştur. Ancak, mera amenajmam açısından bu yeterli değildir ve özellikle erkm ilkbahar otlatmasının hiç olmazsa 15-20 gün geciktirilecek şekilde yapılması için gereken önlemler almmalıdır. Ayrıca, yakın gelecekle bu alanları tehdit eden en önemli unsur, otlatma baskısından daha çok tanm alanlarına dönüştürülme ve yaz turizmi amacıyla yerleşime açılma eğilimleridir.
Bağlantı
http://hdl.handle.net/11472/371
Koleksiyonlar
  • Tarla Bitkileri Bölümü [71]





Creative Commons License
DSpace@BİNGÖL by Bingöl University Institutional Repository is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 Unported License..

DSpace software copyright © 2002-2016  DuraSpace
İletişim | Geri Bildirim
Theme by 
Atmire NV
 

 



| Politika | Rehber | İletişim |

sherpa/romeo

Göz at

Tüm DSpaceBölümler & KoleksiyonlarTarihe GöreYazara GöreBaşlığa GöreKonuya GöreBy TypeBu KoleksiyonTarihe GöreYazara GöreBaşlığa GöreKonuya GöreBy Type

Hesabım

GirişKayıt

DSpace software copyright © 2002-2016  DuraSpace
İletişim | Geri Bildirim
Theme by 
Atmire NV